Το μυαλό μου σκέφτεται πολύ γι’ αυτό δεν μπορώ να κουνήσω το σώμα μου. Το σώμα μου. Δεν ξέρω πότε ψεύδεται και πότε λέει αλήθεια. Όσφρηση. Επικίνδυνο αν τη χάσεις. Μας απαγορεύουν να αναπνέουμε και εγώ αναπνέω παρελθόν. Πώς υπήρχα εκεί μέσα; Όλα κρύβουν παρελθόν, όλα μυρίζουν παρελθόν. Όλα με κοιτούν με μια ανέκφραστη έκφραση. Θέλω να φάω την παιδική μου ηλικία. Μια πράξη που πρέπει να την κάνω στο παρόν του παρελθόντος μου. Ίσως έτσι δεν με κοιτούν όλα με τέτοια ανίσχυρη ματιά.
Θέλω κάποιος να με κοιτάξει. Δεν υπάρχουν πια μάτια να με δουν. Έχει καιρό να με κοιτάξει κάποιος. Έχει καιρό να μου μιλήσει κάποιος, να με βρίσει, να με συμπαθήσει. Ζω σε μια παρένθεση αλλά η παρένθεση είναι κενή γιατί δεν χωράω μέσα.
Ένα μου συναίσθημα θέλει να παρανομήσει και να βγει έξω. Το έχω σε εγκλεισμό πολύ καιρό. Επηρέασε και μια παλιά επιθυμία. Αυτή που ταρακούνησε την αδυναμία και της έδωσε δύναμη. Το τοποθέτησα στην άδεια παρένθεση. Έβαλα και ένα ερωτηματικό δίπλα. Δεν ήμουν σίγουρη για την κατάφαση.
