Ενώνουμε τα καλοκαίρια μας;

Το καλοκαίρι έφυγε, φεύγει, θα φύγει.

Έφυγε, για αυτούς που ξέρουν να αποδέχονται.

Φεύγει, για αυτούς που θέλουν λίγο το χρόνο τους.

Θα φύγει, για αυτούς που αρνούνται.

Όπως και να το πεις, έφυγε. Συγνώμη που σου το χαλάω αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα. Ένα καλοκαίρι με ή χωρίς διακοπές. Αλλά έκανες την περιήγησή σου χωρίς να ταξιδέψεις. Γνώρισες ενέργειες. Άλλες έφυγαν γιατί ήταν απλά για να φύγουν, άλλες έμειναν, άλλες έφυγαν αλλά θα ξαναέρθουν. Το σημαντικό είναι ότι τις γνώρισες. 

Η ίδια συζήτηση κάθε αρχή του φθινοπώρου. Και σπάνια ακούς ότι το καλοκαίρι είναι μέσα μας. Και σπάνια ακούς «ρε φίλε πέρασες καλά; Κράτα το και προχώρα στα καλύτερα…». Το καλοκαίρι είναι μέσα μου, μέσα σου. Θα μπορούσε δηλαδή. Αλλά εκεί η ευθύνη μεγαλώνει. 

Κάτι άρχισε και κάτι τελείωσε. Θα γκρινιάζεις για αυτό που έφυγε ή θα ανοίξεις την πόρτα σε αυτό που ήρθε και είναι στο χέρι σου να το κάνεις όπως θέλεις εσύ; Και σε όλη αυτή τη διαδρομή από την αρχή μέχρι το τέλος ξεκίνησαν άλλες διαδρομές, που ακόμα συνεχίζονται.

Μην αναλώνεσαι λοιπόν σε αυτό που τελείωσε αλλά σε αυτό που ξεκίνησε πριν από το τέλος ή στο τέλος.

Και αν ενώσουμε τα καλοκαίρια που έχουμε μέσα μας θα γίνει ένα.

Καλή συνέχεια.